Afgelopen 12 weken hebben we met een gemotiveerde groep deelgenomen aan de beginnerscursus. Twee keer per week trokken we onze hardloopschoenen aan en volgden we het opbouwende schema: elke training een paar minuten meer lopen. Stap voor stap, met geduld én plezier.
Onder begeleiding van de trainers die met beeldende aanwijzingen: “Alsof er een touwtje aan je hoofd zit en armen langs je lichaam, blik vooruit”, het lopen tot een kunst wisten te maken leerden we de fijne kneepjes van het hardlopen. Zelfs heuvelop rennen werd behapbaar: kleine stapjes, armen goed gebruiken, en de benen volgden vanzelf.
De eerste weken liepen we nog in het donker door de wijk, maar al snel maakten we de overstap naar het Orderbos. Elke training voelde als een kleine overwinning. Zelfs een regenachtige dag -compleet met soppende schoenen – bleek achteraf een bijzondere en vooral gezellige ervaring.
We stimuleerden elkaar, wachtten op elkaar, en dankzij het zogeheten ‘lussen’ – waarbij snellere lopers terugliepen om de groep weer bij elkaar te brengen – bleef iedereen betrokken. Het mooie? Het draaide niet om presteren of competitie, maar om samen lopen. Of je nu wilde opbouwen na een blessure of nog nooit eerder had hardgelopen – iedereen kon meedoen.
Ik heb ontzettend genoten van de trainingen en raad de beginnerscursus van harte aan aan iedereen die op een laagdrempelige manier kennis wil maken met hardlopen. Het is de perfecte eerste (of hernieuwde) stap en geeft een hoop loopplezier.
Hilde Leijenhorst