Ingezonden door: Nils van Elzelingen
Het is het eerste weekend van November en in tegenstelling tot de weersverwachting is het prachtig weer wanneer ik aankom bij de start van Randerode Cross. De dag ervoor hebben we op facebook kunnen volgen hoe de wedstrijdcommissie het bos wedstrijd klaar heeft gemaakt. Om ongelukken en struikelpartijen te voorkomen is er hard gewerkt om het parcours overzichtelijk en bladvrij te maken. Nu kunnen alle deelnemers perfect zien hoe stijl de hellingen zijn, waar de boomwortels lopen en over welke boomstammen we moeten springen. Echt prachtig!
Al bij de start vliegt een aantal lopers weg en ik kan me (helaas) ook niet inhouden. Het is niet voor niks een clubkampioenschap. Goh wat loopt dat lekker, ik neem alle fotografen en supporters langs het parcours waar en ik voel dat dit mijn dag is. Maar helaas ebt dat euforische gevoel al na de tweede helling en de vierde scherpe bocht snel weg. Ik merk dat ik te snel van start ben gegaan en dat ik de omstandigheden wat heb onderschat.
De laatste 8 kilometer (van de 10) voelen daardoor echt zwaar aan. Maar ja dat hoort ook eigenlijk wel bij een cross, achteraf weet je pas hoe zwaar de wedstrijd was. Maar ik heb genoten van mijn trainingsmaatjes Roel en Laurens die de wedstrijd wat beter hebben ingedeeld en een stuk meer ontspannen dan ik hebben gelopen. Leerzaam. Er blijft gelukkig nog weer voldoende ruimte tot verbetering over voor de komende wedstrijden.
Na de finish komen de verhalen bij een heerlijk kopje soep goed los, en zijn er veel complimenten voor de perfecte organisatie en het selectieve parcours. Kortom een geslaagde dag met veel tevreden gezichten. Het zou leuk zijn als er de volgende keer nog meer deelnemers aan te start staan om een of meer rondjes mee te lopen.
Nils van Elzelingen
