Categorie archieven: Actueel

Bank tot bank

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Meerdere malen heb ik meegedaan in mijn jonge jaren aan de Van bank tot bank loop. Een loop van het ene filiaal van de Rabo bank naar het andere in en rond Heerde.

Inmiddels heeft de naam bank tot bank loop voor mij een andere betekenis gekregen. Met de extreme hitte van de laatste tijd ga ik desondanks toch trainen maar stop dan bij de nodige bankjes onderweg om even uit te puffen weer zin te laden en zodoende toch wat kilometers te maken.

Het verleidelijke is dat je er een gewoonte van wilt maken. Want om nu te zeggen dat het met minder warme omstandigheden altijd even prettig gaat, nou nee.

Het leuke is dat ik in 1978 mijn broertje mee nam naar de zogenaamde krentenmikloop. Hij liep de kinderafstand van 1 km en won tot mijn verrassing. Ik was super trots op hem en vroeg hoe het was gegaan. Het was erg zwaar en toe hij onderweg een bankje zag had hij de nijging om daar even te gaan zitten, maar omdat hij eerste liep was hij doorgegaan.

Kortom heel fijn die bankjes overal maar het komt het hardloopleven niet ten goede. Alhoewel, ik mijmer wel eens hoe het straks moet als ik 70 of zelfs 80 ben en dan nog steeds 6 keer in de week ga hardlopen. Grote kans dat ik dan op de bankjes ga liggen in plaats van zitten.

Deventer Andre Pelgrom kapot
78 Warnsveld krentemikloop

Zegers en Zegers

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Vanochtend sprak ik 2 oudgedienden van AV Veluwe, Henk Slijkhuis en Ronald Brouwer. We praten over tijden van ooit en hoe geweldig het destijds allemaal was.

Wat ik wellicht niet wist was dat op de plek waar de Woudlopers verzamelen een AV Veluwe lid woonde, ene Zegers die in 1985 2.16.35 had gelopen op de marathon, een clubrecord dat waarschijnlijk nooit verbeterd ging worden. Daar had Eddie Gerritsen hun op geattendeerd.

Die ene Zegers die daar woonde kende ik wel, maar dat was Rob Zegers, met een tijd van 3.26.40 op de Midwinter Marathon in 1982. Ik zie hem vrijwel dagelijks al ik ga trainen en hij zijn hondje uitlaat.

Wim Zegers Larse Viren Run
24u loop Rob Zegers

Rob had mij ooit verklapt dat Wim vaak in de krant stond met de kop Zegers loopt zus en zo en dat zijn collega’s, die wisten dat Rob veel hardliep, hem dan vaak feliciteerden. Rob vond het wel leuk en deed dus ook geen moeite om het tegen te spreken.

Ik legde het uit en ze moesten hartelijk lachen.

Maar wellicht ken je ook Jan van Ommen vroeg Henk Slijkhuis. Natuurlijk kende ik die, maar wie van de drie? Zowel AV Veluwe, AV-34 en Cialfo hadden er 1 in hun gelederen. Die van AV’34 zei Henk. Door Wim en Rob gewaarschuwd, vroeg ik die ziet er een beetje Swiebertje uit met snor en baard. Nee dat was hem niet, het was dus de Jan van Ommen van AV Veluwe.

Maar ik moest door met de training en had genoeg gekletst. Vlak bij huis roept iemand die een meter of 100 van mijn huis woont; “Goed zo Hans” tegen me.

Onder de knie krijgen

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Onder de knie krijgen

Vandaag sprak ik Fred van Essen. Hij is al meer dan 40 jaar lid van AV Veluwe en heeft zijn sporen op loopgebied verdient. Zijn knie is echter een spelbreker. Bot op bot zorg voor pijn en niet kunnen hardlopen.

In november krijgt hij een kunstknie en dat lost wat problemen op, maar hardlopen is niet meer mogelijk volgens de artsen. Zelf denkt hij wanneer hij niet in een zweeffase komt er geen klap op het gewricht komt en hardlopen dus toch mogelijk is.

Zelf wilde ik geen heupprothese toen ik mijn heup gebroken had want dan zou er zonder gewrichtsvloeistof, maar metaal op metaal, slijtage (lees speling) ontstaan in het gewricht wat dus tot ontwrichting gaat leiden. En even een nieuw gewricht opnieuw plaatsen is niet aan te bevelen. Jan Veltman doet inmiddels met een kunstheup al jaren alles wat de artsen afraden en het gaat goed.

Nu heb ik altijd begrepen dat de knie het meest complexe gewricht van de mens is en ben ik maar eens gaan googelen naar hardlopen & knieprothese. Welnu als eerste krijg je te zien; de prothese kan los gaan zitten daarom wordt afgeraden de prothese in sport in werk en sport zwaar te belasten. Hardlopen en skiën wordt dus in principe afgeraden. Tennis, fietsen, golf en zwemmen valt binnen de mogelijkheden (mits recreatief).

Echter op de site van Dr. Chris Martens staat dat joggen wel mogelijk is. Aangezien Fred nooit van het prijzengeld heeft kunnen rondkomen is denk ik joggen wel iets waar hij mee kan leven. https://youtu.be/n_1VrkPZZZQ

De grap is echter wel dat je veel in de sportschool zult moeten (blijven) zitten en via goede begeleiding van een fysiotherapeut de spieren zult moeten versterken ter ondersteuning. De spieren en pezen zijn dan het materiaal die alles op zijn plek houden. Ook hier weet ik uit ervaring dat al die oefeningen geen lolletje zijn.

Fred haalt als voorbeeld Willem de Bruijn aan die dik in zijn 80ste nog kan hardlopen. Mooi, maar wel uitzonderlijk en zeker geen maatstaaf.

Met praatjes moet je wel ver

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Afgelopen zondag 22 mei jl. ging ik helpen bij de Veluwse Bron voorjaarsrun. Parcours uitzetten, tenten opzetten, achter de laatste aanfietsen, fotograferen etc. Dat ik ging helpen betkende ook dat ik niet met mijn Woudlopers kon lopen. Niet getreurd ik had gepland dat ik terug naar huis zou lopen vanaf Emst. Maar ja, na afloop een sinasappelgebakje en warme chocolademelk (beiden uiteraard met slagroom) deed de animo danig dalen. Kan ik met je meerijden terug naar Apeldoorn vroeg ik aan Erwin van Heiningen. Nee, je had van die stoere praatjes van ik loop terug doe dat dan ook maar gewoon. En daar ging ik. Het bleek gelukkig maar 12,5km, maar 10km rechtaan rechtuit in de flink aanwezige zon was niet echt leuk.

Zo heb ik dus vaker mijn mond niet kunnen houden. In Mamaia (Roemenie) ging ik met een groep van AV Edam een rondje van 30km om een meer lopen. Het was bloedheet en iedereen was helemaal aan de lat bij terugkomst. Morgen weer? riep ik stoer. Prima zei heel onverwachts een van de jongens en dus moest ik de dag erna weer. Wat een ellende.

Bij de marathon van Athene in 1990 kwam ik in 3 uur en 3 minuten binnen. Zo, zei John Oostendorp die mij bij 40km had ingehaald, dat valt me tegen van je. Pas geleden liep je nog 2.39 in Sittard. Ik pareerde direct dat ik 2 weken eerder in Penang (Maleisie) ook 3.03 had gelopen en dat ik deze marathons gewoon deed als training voor de Schipholloop waar ik 61.1 km in 14km per uur wilde lopen. Flauwekul natuurlijk, maar door mijn grote bek zat ik wel gelijk vast aan de Schipholloop. Dus drie weken later liep hem in 4 uur 15, wat ongeveer 14,3 km per uur is. Dat gemiddelde was beslist niet vlak gelopen want op 42.195m zat ik nog op 2.46, hetgeen harder dan 15km per uur is.

LT2 opleiding afgerond!

Geplaatst op

Beste leden,

Afgelopen vrijdag is de LT2 opleiding afgerond. Daarmee verwelkomen wij maar liefst 7 nieuwe trainers bij AV Veluwe. Door de verschillende lockdowns was het al een behoorlijke tijd geleden. Maar nu het weer kon zijn Arjan, Marijke, Dylan, Erica, Ineke, Randall en Roel vol enthousiasme begonnen aan de opleiding. Na diverse workshops onder begeleiding René van Vliet was het vrijdag eindelijke zover: allemaal geslaagd!!!

Als TCG zijn we supertrots. Arjan, Marijke, Dylan, Erica, Ineke, Randall en Roel: allemaal gefeliciteerd, goed gedaan, wij wensen jullie én de lopers van AV Veluwe veel leuke trainingen toe.

TCG AV

Op de foto vlnr. Roel, Ineke, Randall, René, Marijke, Dylan, Arjan en Erica

De kabouter

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Toen ik in 1976 begon met loopjes in Apeldoorn te lopen kwam ik al snel dezelfde mensen tegen bij elk loopje. Eén van die mensen was Hennie Lourens. Een zeer markant figuur want een kop kleiner dan mij, dus vlieggewicht en hij rookte! Hennie was geen topper maar helemaal weg van de super lange afstanden. Wat ik ook herinner was dat hij een hele lading kinderen had die allemaal mee moesten naar elk loopje.

Echt oud is Hennie (17 december 1928) niet geworden (ik denk een jaar of 67) en hij werkte bij de plantsoenendienst. Dus op de foto’s is hij respectievelijk 52, 58 en 63.

80 KCVO Hennie Lourens
86 24u Hennie Lourens

Dat grote gezin en het zware werk dwongen hem om in alle vroegte te gaan trainen. Toen hij een keer midden in de nacht van Apeldoorn naar Arnhem heen en weer ging lopen werd hij onderweg door de politie opgepakt. Deze namen hem mee naar het bureau want zijn verhaal over trainen kwam erg ongeloofwaardig over.

De foto’s zijn van de KCO loop in Vaassen, 24-uurs estafette in Epe,  de 24-uurs (solo) in Apeldoorn en de 100km van Winschoten.

In 1978 zat ik samen met hem en Elbert Voogd in een gecombineerd 24-uurs team van Cialfo en AV Veluwe. In die tijd was het een beetje experimenteren met wat je at en dronk  tijdens zo’n rare langdurige inspanning. Ik dronk bijvoorbeeld Rivella. Hennie zag dat en aangezien ik in zijn ogen een topper was wilde hij dat ook proberen. Hij nam een slok en spuugde het direct weer uit; gadverdamme, dat is voor zieke mensen riep hij met een verwrongen gezicht.

Het lopen van zo’n 100km in Winschoten typeerde het recreant zijn in hem. Onderweg ging hij gewoon een café binnen om een biertje te drinken, wat sterke verhalen te vertellen en dan weer verder te lopen. Ook onderweg een shaggie draaien deed hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

In 1986 liep hij daar het clubrecord van AV Veluwe voor M55 van 12 uur en 27 minuten. Dus zeg maar 8km per uur.

Mijn vaste loopmaat destijds, Henk Schimmel, noemde hem altijd de kabouter.

91 Winschoten 100km Hennie Lourens
78 24u Epe Groepsfoto

🎉Geslaagd jubileumfeest AV Veluwe🎊

Geplaatst op

Afgelopen zaterdag 14 mei was het dan eindelijk zover, de viering van ons 50 (inmiddels 52) jarig jubileum. En wat een geweldige middag en avond is het geweest met prachtig weer en een mooie opkomst.

Het jubileumfeest was georganiseerd bij het clubhuis en atletiekbaan van AV ’34 in het Orderbos. De middag begon met koffie /thee en petit fours met AV Veluwe logo. Vervolgens begon het sportieve programma in teams. Ieder team moest gezamenlijk starten met een rondje hardlopen en vervolgens werd er per persoon een step en hindernissen parcours afgelegd. De tijd van de laatste werd genoteerd. Iedereen was fanatiek, ondanks dat het natuurlijk voor de “fun” was! Na de activiteit volgde de officiële opening door voorzitter Nils van Elzelingen en de prijsuitreiking van de activiteit, waarbij er heerlijke taarten waren voor de drie beste teams. Na de prijsuitreiking moest het bestuur ook aan de bak. Tijdens de activiteit was er een AV Veluwe 50 jaar puzzel gemaakt, maar omdat we natuurlijk inmiddels al 52 jaar bestaan, moest dit even goed gezet worden met een extra puzzel stuk.

Na de opening werd er gezellig gegeten en gelachen tijdens de barbecue. Die werd even onderbroken door de uitreiking van de jubilarissen. Diverse leden hebben weer een mooi speldje in ontvangst mogen nemen. Vervolgens werd de barbecue feestelijk afgesloten met ijs van AV Veluwe lid Henry (IJskaffee De Kei). Ondertussen was liveband “Geflipt” de soundcheck aan het afronden en gingen we eerst nog even naar binnen voor een Pubquiz. In teams werden er ruim 35 vragen beantwoord en het fanatisme bleef maar toenemen! Ook hier waren er weer prijzen voor de drie beste teams.  Daarna ging het feest echt van start met de band en was het nog lang gezellig. Er werd gedanst, gelachen en gedronken. Omdat het zo gezellig was ging het de band wat langer door, maar met het hele AV Veluwe team is er in record tempo opgeruimd en konden we alsnog iets voor middernacht het terrein verlaten. Dank aan het bestuur, de organisatie, de vrijwilligers en de leden voor het mogelijk maken van dit geweldige jubileum! Op naar de volgende mijlpaal.

Bekijk hier de foto’s van het jubileumfeest

Vanzelfsprekendheid

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

In al die 45 jaren dat ik nu training geef gebeurt het toch regelmatig dat ik stomverbaasd ben over het feit dat iemand iets niet snapt dat ik vanzelfsprekend vind. Uiteraard is dat dan mijn fout want ik ben dan niet volledig geweest.

In Heerde liep ik een 5km met Marco Betman. We gingen warmlopen, maar omdat ik wat last van een blessure had beperkte ik het tot 3km. Goddank zei Marco toen we stopten. Ik loop nooit warm en dacht wat gaan we allemaal doen, ik ben straks al kapot voor ik moet gaan lopen. Na afloop kwam hij naar mij toen. Ik heb een pr, het ging geweldig. Normaal ga ik pas halverwege de wedstrijd fijn lopen, maar nu direct. Dat ga ik vaker doen dat warmlopen.

Heerde Marco Betman

Alex Scholten was uitgestapt bij een marathon met tropische temperaturen. Halverwege had hij 5 minuten voorsprong op het hele veld, maar bij 30km kwamen ze hem voorbij en bij 35 gaf hij de brui er aan. Heb je wel voldoende gedronken vroeg ik. Nee, waarom zou ik? Ik zweette niet, ik had alleen veel wit spul op mijn armen. Dat vond ik dus een onbegrijpelijke fout voor iemand die tijden van in de twee en een half uur liep.

Gerben van der Waals had ik aangepraat dat hij in Heerde maar eens een baanwedstrijd op spikes moest gaan lopen. Toen er moest worden warm gelopen gaf Erwin van Heiningen aan dat hij wel een leuk rondje van 5km wist van de najaarsloop van de Gemzen. Maar loopt dat dan niet rot op die spikes op de weg. Bleek dat hij alleen de spikes had meegenomen en geen gewone hardloopschoenen. Daar had ik niets over gezegd.

Soms maak ik weleens misbruik van de vanzelfsprekendheid die ik bij anderen verwacht. Wanneer iemand vraagt kan ik wel meetrainen? Vaak omdat de persoon bang is dat hij niet het gewenste niveau heeft. Dan stel ik ze vaak gerust door te zeggen dat er zelfs een man van 70 meeloopt en wat mannen van nog net geen 70. Dat ik dan praat over toppers als Cees Weeda, Cees Kraaijeveld en Jan Hollak terzijde. Dat doet de insider natuurlijk gniffelen, maar voor de leek is het een geruststellende gedachte.

Tijdens een vakantie in Kenia ging ik er vanzelfsprekend vanuit dat ik de weg naar het kamp makkelijk terug kon vinden bij een training door heen steeds links aan te houden en na x kilometer om te draaien en dan steeds rechts aan te houden. Dat ging dus niet op vanwege een driesprong waar ik (als ik consequent links had aangehouden) om mijn as had moeten draaien en dus rechtdoor was gelopen. Ik type dit verhaal dus het is uiteindelijk wel goed gekomen, maar ik kneep hem wel.

Paasloop 2022

Geplaatst op

Paasloop 2022

Op 16 april jl. (zaterdag voor Pasen) de Paasloop, voor het eerst bij het vernieuwde bospaviljoen ‘t Leesten.

70 atleten hadden zich aangemeld voor deze alternatieve training. Ook nu was het om 08:45 uur verzamelen, een groepfoto en dan op pad voor een mooie route in en om het Leesten. De weergoden waren ons gunstig gezind, s ’morgens vroeg was het fris bij de start maar gaande weg liet de zon zich zien en was het een prachtige ochtend voor een training.

Bij terugkomst konden de atleten zich te goed doen aan een consumptie en natuurlijk een plak paasstol. Even tijd voor gezellig bijpraten / socializen met de loopmaatjes of gewoon lekker uitrusten in het zonnetje al dan niet op een picknick bank.

Wij als organisatie denken dat we met z’n allen kunnen terugkijken op een geslaagde ochtend met een sportief en gezellig samenzijn.

Geniet van de mooie foto’s hieronder of laat een leuke reactie achter!

Groet en tot een volgende keer.

Marjan, Simone

                   Dick en Frans

Marathonzin

Geplaatst op
Ingezonden door: Rinus Groen

Omdat ik 110 marathons heb gelopen denkt iedereen dat de afstand voor mij geen geheimen meer heeft. Eerlijk gezegd heeft de marathon helemaal geen geheimen en is het meer zo dat ik vaak zie dat mensen denken dat er spelregels zijn die voor iedereen gelden, en die worden dus nog weleens verkeerd geïnterpreteerd in mijn optiek. Ik zal er eens drie op een rijtje zetten.

Je mag maar 2 marathons per jaar lopen

Dat klopt wanneer je zo loopt als een topper. Die gaan enerzijds zo lang mogelijk mee, ongeacht wat hun lichaam zegt, met een groep in een hoog tempo en anderzijds is het op het eind echt pompen of verzuipen. Het onderste uit de kan halen levert status en poen op. Ik kan voor mijzelf maar een paar marathons herinneren dat ik echt over de rode ging. Mijn loopmaat Wim Liefers liep 6 weken na elke marathon niet en wist van ellende niet hoe hij de trap op moest komen na de marathon. Hij was wel een veel snellere marathonloper dan mij. Als het je zoveel kost is het inderdaad niet slim om er veel te lopen. Wanneer je na 2 weken al niet meer weet of het nu 2 of 3 weken geleden was dat je gelopen hebt kun je best wel zeg 3 maanden later weer aan de bak. Het voordeel is dat je, mits het goed is gegaan, het vertrouwen hebt dat je het kunt (na een jaar ga je vaak twijfelen kan ik het nog wel). Ook al die trainingen heb je nog in de benen waardoor je niet weer helemaal van scratch hoeft op te bouwen.

Je moet veel pasta eten voor de marathon

Ook hier is het een totaalplaatje. Toppers eten een periode heel weinig koolhydraten en trainen keihard. In de week voor de marathon eten ze veel koolhydraten met de gedachte dat je lichaam dan als een spons meer opneemt en je zo meer reserves hebt. Dat koolhydraatarm en heel hard trainen slaat de gewone loper meestal over. Ik las voorafgaand aan de Midwinter Marathon dat een vrouw blij zou zijn wanneer de marathon er op zat want ze at nu al een maand alleen maar pasta’s. Typisch gevalletje van de klok horen luiden…..

Je moet heel veel kilometers trainen

Een marathon is goed te doen als je gewend bent om de tijd die je er over doet vaak te lopen of de snelheid appeltje eitje te vinden. Haile Gebrselassie liep 26.22 op de 10km en tijdens de marathon hoefde hij op zijn eerste serieuze marathon maar 30 te lopen voor een tijd van 2u06.36. Bovendien deed hij wel eens trainingen van 3 uur. Easy does it dus. Maar helaas gaat die vlieger voor de gewonen loper niet op. Stel dat je 3u30 wilt lopen, gemiddeld 12 km/uur, is het volgens dat principe dus makkelijker om te zorgen dat je 15km/uur kunt lopen en je tijdens de marathon dus veel langzamer kunt lopen, dan je in potentie kan, dan regelmatig duurlopen van 4 uur te doen.