DE 60 VAN TEXEL!

Als we successen willen delen, dan moet ‘de 60 van Texel’ van eind maart beslist genoemd worden. Nu zijn er deelnemers, meegereisde supporters én thuisblijvende supporters. Ik hoorde bij de laatste groep, maar werd -via onze trainingsgroepsapp- continu op de hoogte gehouden. Alsof ik er live bij was!  Er zijn 98 berichtjes, foto’s en filmpjes via de app gestuurd, nog afgezien van de reacties in de vorm van duimpjes, hartjes en glaasjes bier.

Uit alle reacties blijkt dat deze wedstrijd door de gezelligheid en het groepsgevoel een groot succes is geweest. Het weer is erg wisselend geweest. Zelfs af en toe een zonnetje, maar verder fris met behoorlijke  buien. En, volgens Robert Marchal in een diepte-interview tijdens het lopen: ‘Wind!!!!’ (dank, Servaas). Al met al: zware omstandigheden.

Rachel de Weerd heeft het liefst warme, of zelfs tropische, omstandigheden. De plensbuien deden ongetwijfeld tropisch aan, maar qua temperatuur viel dat tegen. En dan vooral omdat  zij aan het begin al helemaal natgeregend was. Hopelijk was je snel weer hersteld!

Oh ja, de uitslagen nog.

Er deden maar liefst vijf teams van elk vier personen van onze club (inclusief enkele oud-leden) mee aan de 60 kilometer-estafette; dus 4 x gemiddeld 15k. Bij de mannen en gemengde teams haalde het team dat voor de gelegenheid ‘Veluwe Brothers’ was genoemd een zeer verdienstelijke 5e plaats (van 143 teams) in 4:11:33. Dit team bestond uit: Roel Engelen, Jan Grashuis, Laurens de Wit en Roland Besselink. Ook de teams ‘AVV 4Men’ (Robert Marchal, Wim Jochems, Marcel Mooij en Servaas Bougie), ‘AV Veluwe’ (Anja van der Schaaf, Anneke de Loos Luik, Norbert Lohschelder en Marleen Otten) en het familieteam ‘Team Spirit’ (Hans Sielias, Mario Diks, Iris Sielias en Jolanda van de Brug) hebben het prima gedaan met respectievelijk een 23plaats (4:55:58), 34e plaats (5:07:22) en 120e plaats (6:10:49).

Bij de vrouwen  haalde ‘ons’ vrouwenteam ‘Speedy Sissies’ zelfs het podium! Zij werden 3e (van 22 teams) in een tijd van 4:43:59. Voor deze prestatie zorgden: Ilse Langevoort, Suzanne Hennekes, Marije Blankvoort en Corien van de Bijl.

Het valt overigens op dat zowel de Brothers als de Sissies onze vereniging blijkbaar als een soort familie ervaren…

Dan was er ook nog de mogelijkheid om niet aan de estafette mee te doen, maar ‘gewoon’ zelf die 60 kilometer te lopen. Rachel de Weerd ging deze uitdaging aan. Zij kwam weliswaar bibberend over de finish, maar bleek wel de tweede plaats (6:03:29) te hebben gehaald in haar leeftijdscategorie met 19 deelnemers!

Uiteindelijk is er altijd een baas boven baas. Een 60 kilometerwedstrijd goed uitlopen is een gigantische prestatie. Maar er zijn ultralopers die zo’n rondje zelfs twee keer achterelkaar doen. Ons lid Randall de Boer is zo’n echte kilometervreter. Ik heb beelden van hem gezien bij 40, bij 93 en bij 120km. Zelfs bij zulke afstanden kon hij nog steeds glimlachen en vriendelijk zwaaien naar de fotograaf, alsof hij aan zijn eerste meters begon. Hij finishte als 5e van 14 mannen in een tijd van 11:23:24. Respect!

Namens onze club feliciteer ik alle clubgenoten met hun prestaties.

Nóg een hoogtepunt: het salsa-orkestje met winterhandschoenen en Unox-mutsen! Nog nooit zoiets gezien.

Henk van der Schaaf

SUCCESSEN MOET JE DELEN, TOCH…?

Regelmatig worden er door onze clubleden prachtige resultaten behaald. Maar we zijn er niet zo goed in om dat ‘verenigingsbreed’ met elkaar te delen. Zelf vond ik het altijd leuk om aan het eind van het weekend op de website van de club de resultaten van de clubgenoten te zien. Al was het alleen maar om op de volgende training te kunnen zeggen: ik zag dat jij een PR had gelopen…

Een succes hoeft niet per se een fantastische tijd te zijn. Een heel gezellig evenement, waar je met een aantal clubgenoten aan hebt deelgenomen, is natuurlijk ook een succes te noemen. De gezelligheid, het sociale aspect, is immers in alle geledingen (óók in de prestatiegerichte wedstrijdgroep!) heel belangrijk.

Het delen moet dus anders dan dat het nu gaat, mensen! Ik heb al in geen jaren meer een verslagje of uitslagen (anders dan clubevenementen) gezien. Ik ga proberen jullie zo af en toe van informatie op dit terrein te voorzien en ik nodig iedereen uit ook eens een bijdrage te leveren. Het hoeft niet lang te zijn of wereldschokkend. Even een berichtje om te laten zien wat er zoal in de vereniging plaatsvindt. Zou toch leuk zijn, niet waar?

Henk van der Schaaf

Loon na werken

Ingezonden door: Rinus Groen

Loon na werken

Omdat ik de nodige ervaring heb op marathongebied wordt ik vaak gevraagd naar tips en trucs. Een gouden tip is jezelf iets beloven bij het volbrengen. Zelf beloofde ik me vaak een sorbet als ik finishte.

In Noordscheschut had ik dat ook gedaan en gezien de enorm hoge temperatuur was dat een super motivator. Ik kwam in ongeveer 3,5 uur binnen terwijl ik normaal onder de 3 uur liep. De sorbet na afloop was niet voldoende. Bij een treinstation onderweg ben ik uitgestapt en bij de stationsrestauratie er nogmaals 1 gehaald.

In Soest, ook met tropische omstandigheden, waar we een tien Engelse mijl liepen met heel veel rondjes zag ik één voor één de mensen waar ik mee samen naar deze loop gegaan was langs de kant staan. Niet omdat ze harder hadden gelopen maar de pijp aan Maarten hadden gegeven.

Doorgaan hield ik mezelf voor. Straks mag je een heerlijke sorbet met vruchtjes en slagroom eten als je binnen komt. Deze waanbeelden hielden me op de been. Helaas bleek toen ik binnen kwam het geld dat ik in mijn trainingspak had verdwenen.

In Broekland maakte ik het zo bont om na afloop een doos met 20 waterijsjes te kopen en die met mijn maatjes naar binnen te werken. Dat je daar enkele dagen later nog plezier van hebt mag de pret niet drukken.

Na afloop jezelf aan alcohol laven, omdat je een Spartaans trainingsregime hebt afgewerkt teneinde te pieken, is een slecht idee. Ik kan me na de Athene marathon herinneren dat Herman Rappoldt na het drinken van een literglas bier de hele wereld voor een doedelzak aanzag.

Wandelgroep AV Veluwe zaterdagochtend

Zaterdagochtend 18 februari stonden er  zeven mensen klaar, ieder met zijn of haar eigen reden om vandaag niet te gaan hardlopen, maar wel te gaan wandelen.  Het werd een rondje Orderbos van ruim 8 km.

Ondertussen hebben we er al meer mooie wandelingen op zitten: een rondje Hoog Soeren met AV Veluwe op pad langs het uitkijkpunt over de Asselse hei en een wandeling over de smalle paadjes om Berg en Bos heen.

We lopen ongeveer  1,5 á 2 uur. Mocht je zelf ook een keer mee willen, je bent van harte welkom!

Uitslagen AV Veluwe MWM 2023

Beste leden,

Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van de afgelopen Midwintermarathon het was weer een groot feest! Hierbij de uitslagen specifiek van alle AV Veluwe atleten per onderdeel. De Clubrecords worden zo spoedig mogelijk verwerkt en zullen snel geüpdate worden. Allemaal Gefeliciteerd met jullie geweldige prestaties! 🥇🎉

AV Veluwe is het jaar goed begonnen

Ingezonden door: Nils van Elzelingen

Op 11 januari hebben we een gezellig nieuwjaarsbijeenkomst gevierd. Het was heerlijk om na een aantal coronajaren weer echt bij elkaar te kunnen komen in de feestruimte van CSV. Naast het gezellig proosten en bijpraten gingen de ruim 45 aanwezige leden met elkaar de strijd aan om zoveel mogelijk stellingen goed te beantwoorden. De ongekende creativiteit van de activiteitencommissie kwam prominent naar voren in de uitdagende stellingen die zij bedacht hadden. Na een spannende finale bleek Frans uiteindelijk over de breedste kennis te beschikken. Nadat de aanwezigen van de emoties waren bekomen werden de clubkampioenen van 2022 geëerd. Rachel, Renee(afwezig), Roel en Nils ontvingen naast lovende woorden ook een prachtige trofee. Het werd al snel duidelijk dat veel aanwezigen dit jaar zullen trachten boven zichzelf uit te stijgen op de drie onderdelen van het clubkampioenschap 2023.

Het was al met al weer een zeer geslaagde start van het jaar. Ik hoop dat 2023 voor jullie allemaal een inspirerend, sportief en gezellig jaar mag worden. De vrijwilligers en het bestuur hebben er weer veel zin om leuke en nuttige activiteiten voor jullie te organiseren. Tot gauw bij de lezing over krachttraining, de eerstkomende training, het eerste onderdeel van het clubkampioenschap op het Leesten of bij eerste Veluwe op pad.

Koffie, thee, koekjes en…aan de (hart)slag!

Ingezonden door: Randall de Boer

Met een mooie, grote opkomst hadden we op vrijdag 18 november een leuke en leerzame masterclass met presentaties en demo’s over Trainen op Hartslag en Looptechniek. Nogmaals speciale dank voor het bestuur van AV Veluwe om deze avond mogelijk te maken en natuurlijk voor Dennis en Johann voor het beschikbaar stellen van de locatie en de inspirerende lezing!

Na een warm welkom van Dennis en Johann, die gezorgd hadden voor heerlijke koffie, thee en koekjes, konden we van start gaan. Ik mocht aftrappen met een korte presentatie over mijn eigen ervaringen met het trainen op hartslag.

Ik vertelde o.a. dat ik al heel lang op hartslag train, over hoe ik het aanpakte voor twee recente marathons en dat ik voor die specifieke marathons twee jaar geleden gestart ben met een traject om meer in Zone 1 en 2 te trainen om zodoende meer mitochondriën aan te maken met als resultaat in deze zones sneller te kunnen lopen.

De boeken van Paul van den Bosch (Beter trainen met de hartslagmeter) en Rob Veer (De 10, halve en hele) hebben mij hierbij geholpen. Ik gaf aan dat trainen echt complex is en dat HET trainingsschema, dat geschikt is voor iedereen, niet bestaat. Rekening houdend met de trainingsprincipes (o.a. overload en supercompensatie) hebben we behoefte aan een meetinstrument om in de juiste zones te kunnen lopen en zodoende rekening te houden met de belasting en belastbaarheid van ons lichaam. Dat meetinstrument is…de hartslagmeter.

Verder liet ik zien wat bijv. covid, griep of koorts met je hartslag doet, waar je de hartslagzones in je Garmin kunt instellen en wat het verschil is tussen pols -en hartslagmeting.

Johann ging daarna wat dieper in op de door mij, kort vertelde, materie en vertelde in zijn presentatie nog meer over het nut van trainen op hartslag.

Met een mooie afwisseling tussen theorie en praktijk, verplaatsten we ons van het ‘klaslokaal’ naar de testruimte. Johann legde vooraf nog even de inspanningstest uit. Ondertussen konden Dennis en ik de demo voorbereiden:

En na het invoeren van wat persoonlijke gegevens konden we van start met de inspanningstest!

Uiteraard startten we eerst met een warming-up en gingen we steeds een tandje harder. Het publiek voerde de druk natuurlijk wat op 😉

Tijdens de inspanningstest legde Johann uit wat VO2Max inhoudt…

Daarna volgde een leuke presentatie over looptechniek door Dennis, inclusief zijn eigen ervaringen!

En als Frank het naar zijn zin heeft, zijn we pas écht tevreden 😃👍🏽

Aansluitend verhuisden we weer naar de testruimte voor de demo van de 5D-Loopanalyse, waarbij Dennis de werking van dit nieuwe, high-tech apparaat uitlegde.

Via een aantal geavanceerde camera’s geven de groene lijnen mooi het bewegingsapparaat weer, en na een kalibratie konden van start met de loopanalyse:

Na afloop bespraken we de testresultaten, en hoe deze informatie je kan helpen om iets aan je looptechniek te doen. Uiteraard hadden we daarna nog ruimte om vragen uit het publiek te beantwoorden.

We willen alle deelnemers hartelijk bedanken voor hun deelname en enthousiasme! We hebben een hele leuke en leerzame avond gehad en het is duidelijk dat zo’n avond zeer welkom en waardevol is. Wat mij betreft: Op naar de volgende! 🙂

Happy training!

Randall de Boer

NB: a.s. woensdagavond 7 december organiseren we een Zoladz-test op de baan. We starten om 19.15 met de test. Voor meer informatie en het aanmelden: Zie de Homepage van onze site!

Kipchoge

Ingezonden door: Rinus Groen

Kipchoge

Om na een flinke plat op de bek smakker in het bos weer de oude te worden helpt Nick Pisters mij bij de revalidatie. In zijn mooie nieuwe praktijk heeft hij ook een gymzaal zoals ik het oneerbiedig noem. In die gymzaal ook een loopband.

Nick liet zich ontvallen dat zijn medefysio Twan er 1 wilde die 4 km per uur kon. Dat triggerde mij om te zeggen dat er destijds bij een expo een loopband was die 21.1 km per uur draaide en mensen konden kijken hoe lang ze zijn tempo van de legendarische 1.59.40 op de 42195m bij konden houden.

https://www.youtube.com/watch?v=SRYtn0j5ccA 😲

Nou dat was bij het gros niet lang, een enkeling 800m vertelde ik Nick. 800m ? schamperde Nick dat stelt toch niets voor. Ik rook mijn kans en bood hem aan dat als hij dat zou kunnen ik hem zou trackteren op een etentje naar zijn keuze en anders hij mij op een etentje bij Green Leaf moest trackteren. Ik was waarschijnlijk iets te snel met mijn reactie want hij begon te twijfelen. Twan kan ik 21km per uur 800m volhouden? Twan moest lachen en zei resoluut nee, dat zijn 2 rondjes op de atletiekbaan. Nu is 800m op de baan niet langer dan op de weg maar Nick realiseerde zich dat 800 verder is dan dat het klinkt. O, dat is best wel ver, ik zie er van af.

Terugkijkend heb ik het ooit 1500m volgehouden, eens in mijn leven. Als ik Kipchoge dan in Berlijn zie lopen denk ik zo moeilijk ziet het er toch net uit, maar dat is slechts schijn. Net zo schijn als die lach die ik destijds in Hengelo op de baan zag toen hij 10.000m onder de 27 minuten liep.

In de voetsporen van Jos Hermens

Ingezonden door: Rinus Groen

In 1986 verzorgde ik op de dinsdag en woensdag de clubtraining van AV Veluwe. De training op woensdag, destijds op de sintelbaan, was samen warmlopen, gymnastiek, de baantraining en uitlopen. Vooraf bespraken wie wat ging doen de komende weken en hoe iedereen zich voelde. Afhankelijk van die gegevens deelde ik alles in groepjes op en gaf opdrachten.

In augustus was de bezetting altijd wat minder, was het warm en waren er vrijwel geen wedstrijden i.v.m. vakanties. Op deze woensdagavond had ik bedacht dat we met een select groepje een aanval op het wereldrecord uurloop van 20.944 meter, destijds al 10 jaar oud,  gingen doen.

Ik had een overzicht van alle tussentijden en Elbert Voogt, Harry Brummelkamp, Maurice Winterman, Henk van de Berg en ik zouden elk 200m lopen en middels handje tik wisselen. Je kon dan gewoon op de plek waar je gefinished was een dikke 2 minuten met je handen op je knieën gaan staan wachten dat de andere vier hun deel hadden gedaan. Het record was gemiddeld 34.25 op de 200m dus niet kinderachtig. Devies was dan ook niet als een gek te gaan sleuren in het begin.

Rond de 10km hadden we een minuut voorsprong die opeens bij 12km naar 2 minuten overging. Onze Limburgse tijdwaarneemster, Ineke Nicolai, had heel snel in de gaten dat er 1 rondetijd ontbrak in het wereldrecordschema en zo kwamen we weer met beide benen op de grond.

Na afloop waren we heel tevreden over ons nieuwe persoonlijke wereldrecord van 21.558m en we wachten nog steeds op een ander vijftal die dit gaat verbeteren.

Kopie van aanval wereldrecord AV Veluwe

PEC(H)

Ingezonden door: Rinus Groen

Op 7 april 2022 jl. plaatste Marco Betman op Facebook een foto van hemzelf in regenpak. Hij ging van Apeldoorn naar Zwolle wandelen. Een jeugddroom zo verklaarde hij.

Ep Winterman was in 1977 op een feestje waarbij hij vertelde dat hij marathons liep. Iemand die niet wist dat dat zo ver was zei; dat is verdomme van Zwolle naar Apeldoorn. Dat kan helemaal niet hardlopend. Deze uitspraak resulteerde in een weddenschap dat Ep van de brug in Zwolle naar de Naald zou hardlopen in minder dan 2,5 uur. Zo gezegd, zo gedaan en Ep werd met een auto naar Zwolle gereden en daar waarschijnlijk gecontroleerd op verboden hulpmiddelen zoals bankbiljetten. En na 2 uur en 3 minuten kwam hij dus aan bij de Naald. Destijds kon je rechtuit rechtaan door alle dorpjes lopen en was de afstand circa 30km. Kratje bier in de pocket.

Dat Ep dat kon was voor mij geen verrassing. Los van de vele trainingen die we samen deden had ik hem al vaak genoeg goed zien presteren op de nodige marathons. Maar één van die trainingen is mij altijd bij gebleven. We gingen samen richting Beemte en deden 4 minuten hard 6 minuten rustig. Na 8 van die versnellingen waren we dus al ruim 1,5 uur onderweg. Ik wist de weg niet, Ep ook niet. Maar niet getreurd dat grote licht in de verte was Apeldoorn volgens Ep. Tot we een bordje Oene 2 zagen en het licht dus Epe bleek te zijn. Bij mij ging het licht al een beetje uit en dat was niet oké want de duisternis viel in.

Rechtsomkeer dus en bordjes Apeldoorn volgen. Echter toen we bij het kanaal eindelijk op bekend terrein kwamen wilde Ep daar niet lopen. Levensgevaarlijk. Dus besloten we via de A50 die toen nog in aanleg was terug te lopen.

Ik heb net even op Afstandmeten.nl proberen te reconstrueren hoe ver dat totaal was en kom op een kilometer of 36. Wat ik me ook herinner is dat ik op een bepaald moment dacht zullen we gewoon hier bij een boer in de hooiberg gaan slapen en morgenvroeg bij daglicht de draad weer oppakken.

Ik was 21 en het was een jeugdnachtmerrie.

Ep.jpg